Mistrz dyrygentury Antoni Wit wraca 31 października do Sofii.
Maestro Wit zaprezentuje pasjonujący program polskich kompozytorów:
Witold Lutosławski – Koncert na orkiestrę
Mechislav Karlovich – Pieśni wieczne, op.10
Wojciech Kilar – Poemat symfoniczny „Košcelets 1909”
Wydarzenie Filharmonia w Sofii i Bułgaria Hall
Antoni Wit urodził się w Krakowie. Studiował w Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie w klasie dyrygentury Henryka Czyzy i kompozycji Krzysztofa Pendereckiego, a także na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Następnie wyjechał do Paryża, gdzie współpracował z Nadią Boulanger.
Karierę dyrygencką rozpoczął jako asystent Witolda Rowickiego. W 1971 roku został laureatem międzynarodowego konkursu dla dyrygentów imienia Herberta von Karajana, co otworzyło mu drzwi do międzynarodowej kariery. Koncertował w wielu krajach na całym świecie, współpracując z takimi orkiestrami, jak Filharmonia Berlińska, Kaplica Państwowa w Dreźnie, London Royal Philharmonic Orchestra, BBC Symphony Orchestra, Santa Cecilia Academy Orchestra, Filharmonia w Petersburgu i NHK Symphony Orkiestra. Dyrygował Orkiestrą i Chórem Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie (1977–1983) oraz Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach (1983–2000). Od 2002 roku stoi na czele Filharmonii Warszawskiej. W latach 2010-2017 współpracował także z Orquesta Sinfónica de Navarra jako jej główny dyrygent gościnny. W maju 2013 roku został mianowany dyrektorem artystycznym hiszpańskiego zespołu „Pamplona”.
Antoni Wit ma obszerną dyskografię obejmującą dzieła Béli Bartóka, Ludwiga van Beethovena (wszystkie koncerty fortepianowe), Johannesa Brahmsa, Henrika Mikołaja Gureckiego, Antonina Dvořáka, Mieczysława Karlovicia, Wojciecha Kilara, Witolda Lutosławskiego (wszystkie symfonie), Gustava Mahlera, Krzysztofa Meyera , Felix Mendelssohn-Bartholdy, Olivier Messiaen, Maurice Ravel, Siergiej Rachmaninow, Camille Saint-Saëns, Piotr Iljicz Czajkowski, Bedrzej Smetana, Siergiej Prokofiew, Fryderyk Chopin, Dmitrij Szostakowicz i Robert Schumann (wszystkie symfonie). Laureat Diapason d’Or, Grand Prix du Disque de la Nouvelle Academie i Classical Award, ma w swoim dorobku ponad 200 nagrań (EMI-HMV, Naxos, Decca), w tym szeroko przyjęte „Symfonię alpejską” Richarda Straussa z towarzyszeniem Kaplica Państwowa w Weimarze. Dokonał wielu światowych prawykonań, m.in. utworów Pendereckiego i Kilara (dyrygentowi dedykowana jest Symfonia wrześniowa Wojciecha Kilara). Za wybitną działalność twórczą i promocję muzyki polskiej w kraju i za granicą Polskie Radio przyznało artyście „Batonę Genialnego Dyrygenta”.
Ciekawostką jest to, że Antoni Witt z zawodu jest prawnikiem, jednak w pewnym momencie zdecydował się na zmianę zawodu i zdał sobie sprawę, że powinien związać swoje życie z muzyką.
Przez pewien czas współpracował z wielkim austriackim dyrygentem Herbertem von Karajanem, którego pamięta:
„Karayan był niezwykle pracowity, muzycy szanowali go za to, że potrafił pracować bez przerwy przez 10 godzin. Jako asystent przy jego koncertach symfonicznych i produkcjach operowych zdobyłem ogromne doświadczenie. Pamiętam, że pewnego razu Maestro Karajan spóźnił się na próbę i sam wziąłem na siebie rozpoczęcie próby. Kiedy z pewnym opóźnieniem wszedł do sali, nie zatrzymał mnie, ale wysłuchał i pozwolił dokończyć pracę.
Antony Witt był siedmiokrotnie nominowany do nagrody Grammy za nagrania utworów Krzysztofa Pendereckiego i Karola Szymanowskiego. Nagrodę otrzymał w 2013 roku za nagrania Fonogramów, Koncertu na róg, Partity, Przebudzenia Jakuba i Anaxis Pendereckiego.
