Bułgaria tworzy koncepcję długoterminowych perspektyw na lata 2026-2040.
Zmniejszanie nierównowagi
Bułgaria restrukturyzuje swoje regiony zgodnie z poziomami NUTS (Nomenklatura Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych), proponując trzy różne opcje regionalizacji. Najważniejszą zmianą jest wydzielenie Sofii jako nowego regionu, co znacznie zmniejszy zniekształcenie danych statystycznych dotyczących średnich płac, PKB i innych wskaźników systematycznie badanych przez NSI i Eurostat.
Rząd poddał pod publiczną dyskusję trzy scenariusze zaproponowane przez ministerstwo regionalne i zlecił Krajowemu Instytutowi Statystycznemu opracowanie nowego dokumentu dotyczącego rozwoju regionalnego i przestrzennego na szczeblu krajowym.
Jest to Narodowa Koncepcja Rozwoju Regionalnego i Przestrzennego (KRKZR) na lata 2026-2040, której celem jest określenie długoterminowych perspektyw, celów i priorytetów polityki państwa w zakresie zmniejszania nierównowagi w rozwoju regionu. terytorium i jego zgodności z innymi politykami sektorowymi i horyzontalnymi.
Każda z opcji ma swoje zalety i wady, które wpływają na stabilność demograficzną, rozwój gospodarczy i możliwości uzyskania dofinansowania z Unii Europejskiej.
Pierwsza opcja zakłada zupełnie nowy podział kraju na strefy i utworzenie czterech regionów: Północnego, Wschodniego, Południowego i Stołecznego. Według prognoz Narodowego Instytutu Statystycznego (NSI) liczba ludności w tych regionach pozostanie stabilna do roku 2090. Zalety tej opcji obejmują ukierunkowane planowanie strategiczne, koncentrację wysiłków na regionach problemowych i wsparcie dla kluczowych sektorów gospodarki.

Na przykład region północny mógłby skupić się na zrównoważonym rolnictwie, podczas gdy region wschodni mógłby rozwijać przemysł morski i turystykę. Problemem będzie jednak konieczność dokonania rewizji danych za poprzednie okresy dla wszystkich regionów.
Druga opcja zachowuje względną ciągłość z obecną klasyfikacją – Sofia znów jest odrębnym regionem, a zakres dwóch regionów – południowo-centralnego i południowo-wschodniego – pozostaje niezmieniony.
Druga opcja zachowuje względną ciągłość z obecną klasyfikacją, przy czym zakres dwóch regionów – Południowo-Centralnego i Południowo-Wschodniego – pozostaje niezmieniony. Zaletami tej opcji są łatwiejsze dostosowywanie bieżącej polityki i lepsze śledzenie wpływu prowadzonej polityki.
Trzecia opcja zakłada konsolidację regionów i utworzenie pięciu: Zachodniego, Północnego, Wschodniego, Południowego i Miasta Sofia. Zalety tego scenariusza obejmują lepszą interakcję gospodarczą między regionami i większe możliwości ubiegania się o programy UE, ale uznaje się, że zjednoczenie regionów o różnym profilu gospodarczym może prowadzić do pogłębienia dysproporcji międzyregionalnych.
Trzecia opcja zakłada konsolidację regionów i utworzenie pięciu: Zachodniego, Północnego, Wschodniego, Południowego i Miasta Sofia.