Dzisiaj chrześcijanie prawosławni obchodzą Niedzielę Palmową. To dzień, w którym Zbawiciel został powitany w Jerozolimie gałązkami oliwnymi i kwiatami.
Święto przypada zawsze w niedzielę po dniu Łazarza , tydzień przed Wielkanocą i jest jednym z najpiękniejszych świąt wiosennych. Poświęcone jest ono uroczystemu powitaniu Jezusa Chrystusa w Jerozolimie gałązkami oliwnymi i laurowymi.
Święto Niedzieli Palmowej obchodzone jest nie tylko w Kościele prawosławnym, ale także w Kościołach katolickim i protestanckim.
Według tekstów ewangelicznych Chrystus wjeżdża do Jerozolimy na osiołku, gdzie wierni witają go gałązkami oliwnymi i oddają mu chwałę jako mesjańskiemu królowi. Poprzedniego dnia Chrystus wskrzesił zmarłego Łazarza i został powitany przez mieszkańców Jerozolimy jako wskrzeszający.
Jezus Chrystus dobrowolnie podąża krok po kroku ku wyznaczonemu celowi swojego ziemskiego życia.
Podczas nabożeństw w świątyniach chrześcijanie trzymają w rękach poświęcone gałązki wierzby, które zastępują gałązki palmowe, jakby ponownie witając swojego Zbawiciela. Zapalanie gałązek wierzbowych odbywa się podczas Całonocnego Czuwania w sobotni wieczór.
Po nabożeństwie chrześcijanie zabierają poświęcone gałązki wierzby do swoich domów, aby zapewnić im zdrowie i ochronę przed chorobami i złem. Uważa się, że poświęcona wierzba ma moc ochronną i regenerującą, dlatego trzyma się ją przez cały rok przed domową ikoną.
Rankiem nad bramami każdego domu wiesza się wieńce z gałązek wierzby , które chronią przed złem i bezpłodnością. Dziewice, które poprzedniego dnia odwiedziły Łazarza, zbierają się nad rzeką, każda niosąc własny wieniec i uprzednio wyrobiony rytualny chleb (kukla) i wykonując obrzęd „kumychene”. Wieńce i kawałki chleba układane są na desce i wrzucane do strumienia. Dziewczyna, której wianek pojawi się jako pierwsza, zostaje wybrana na „kumicę” i prowadzi taniec panieński do swojego domu.
W tym dniu nadal trwają obrzędy i zwyczaje ku czci Łazarza. W to święto cykl dziewiczych zabaw wiosennych kończy się tańcami lazarki. Wieczorem na placu dziewczęta i kawalerowie po raz ostatni tańczą taniec Łazarza, a po raz pierwszy od Wielkiego Postu taniec ten dobiega końca. Tydzień rozpoczynający się w poniedziałek po Niedzieli Palmowej nazywany jest Wielkim Tygodniem. W tej scenie chrześcijanie współczują cierpieniom Chrystusa.
Bułgarzy nazywają święto także Wrabnicą, Niedzielą Palmową, Wają (Vaya), Kuklindenem lub (w kościołach zachodnich) Niedzielą Palmową.
